روز دهم اکتبر روز جهانی مبارزه با اعدام است و متاسفانه اعدام های روزافزون در ایران بصورت سیستماتیک در حال انجام است که این امر بیان کننده نیاز مبرم به توجه و عزم جدی نهادهای مردم نهاد به موضوع مبارزه با این پدیده شوم است. در این نوشتار نمونه هایی از مقالات، نوشته ها و سروده هایی از هنرمندان، نویسندگان و فعالین ایرانی را جمع آوری کرده، که نشان می دهد هنر و فرهنگ ایرانی والاتر از آن است که با پنجه هایی که بر چهره آن کشیده می شود مخدوش شود. اعدام شناسه کشور ما نیست، جمله ای است از مانا نیستانی که در پای یکی از طرح هایش نوشته بود. همین بهانه ای شد که در طرحها و نوشته های ایشان و دیگران جستجویی داشته باشم تا بتوانیم به آینده ای روشن که قرار است به همت جوانان و فرهیختگان ایرانی شکل بگیرد دل خوش داریم، اگر چه اوضاع فعلی چندان خوشایند نیست.
----------------------------------------------------------------------------------
بگو چگونه بنویسم یکی نه، پنج تن بودند
نه پنج، بلکه پنجاهان به خاطرات من بودند
*
بگو چگونه بنویسم که دار از درخت آمد
درخت آن درختانی که خود تبر شکن بودند
*
بگو چگونه بنویسم که چوب دارها روزی
فشرده پای آزادی به فرق هر چمن بودند
*
نسیم در درختستان به شاخه ها چو می پیوست
پیام هاش دست افشان به سوی مرد و زن بودند
*
کنون سری به هر داری شکسته گردنی دارد
که روز و روزگارانی یلان تهمتن بودند
*
چه پای در هوا مانده چه لال و بی صدا مانده
معطل اند این سرها که دفتری سخن بودند
*
مگر ببارد از ابری بر این جنازه ها اشکی
که مادران جدا مانده ز پاره های تن بودند
*
ز داوران بی ایمان چه جای شکوه ام کاینان
نه خصم ظلم و ظلمت ها که خصم ذوالمنن بودند
خبر کوتاه بود اعدام شان کردند!
خروش دخترک برخاست
لبش لرزید
دو چشم خسته‌اش از اشک پر شد
گریه را سر داد
و من با کوششی پر درد
اشکم را نهان کردم
چرا اعدامشان کردند؟
می‌پرسد ز من، با چشم اشک‌آلود
عزیزم، دخترم
آنجا شگفت‌انگیز دنیایی‌ست
دروغ و دشمنی فرمانروایی می‌کند آنجا
طلا، این کیمیای خون انسان‌ها
خدایی می‌کند آنجا
شگفت‌انگیز دنیایی‌ست
که همچون قرن‌های دور
هنوز از ننگ آزار سیاهان، دامن آلوده‌ست
در آنجا حق و انسان حرف‌های پوچ و بیهوده‌ست
در آنجا رهزنی، آدم‌کشی، خون ریزی آزادست
و دست و پای آزادی در زنجیر
عزیزم، دخترم
آنان برای دشمنی با من
برای دشمنی با تو
برای دشمنی با راستی اعدام شان کردند
و هنگامی که یاران
با سرود زندگی بر لب
به سوی مرگ می‌رفتند
امید آشنا می‌زد چو گل در چشمشان لبخند
به شوق زندگی، آواز می‌خواندند
و تا پایان به راه روشن خود با وفا ماندند
عزیزم
پاک کن از چهره اشکت را، ز جا برخیز
تو در من زنده‌ای، من در تو
ما هرگز نمی‌میریم
من و تو با هزارانِ دگر
این راه را دنبال می‌گیریم
از آن ماست پیروزی
از آن ماست فردا
با همه شادی و بهروزی
عزیزم
کار دنیا رو به آبادی‌ست
و هر لاله که از خون شهیدان می‌دمد امروز
نوید روز آزادی‌ست
-----------------------------------------------------------------------------------
کتاب دو جلدی حق حیات نوشته عمادالدین باقی تاکنون به نزبانهای انگلیسی و عربی ترجمه شده است. مطالعه باقی مبتنی بر مباحث حقوقی در قوانین اسلامی و بین المللی است که در آن به این جمعبندی می رسد که پایان دادن به هر شکلی از اعدام یک ضرورت است از جمله محکومیت اعدام کودکان بخاطر جرایمی که در سن کمتر از ۱۸ سالگی مرتکب شده اند. نسخه الکترونیکی این کتاب از این لینک قابل دریافت است.
---------------------------------------------------------------------------
میر حسین موسوی ومهدی کروبی، اعدام های سیاسی بهمن ماه 88 را که به قصد ایجاد رعب و وحشت در مردم انجام شده بود محکوم نمودند.
------------------------------------------------------------------------------
صبا واصفی پژوهشگر، فعال حقوق بشرو فعال جنبش زنان که اکنون ساکن استرالیاست طی یک ابتکار حقوق بشری، به همراه ایرانیان مقیم استرالیا ضمن 50 کیلومتر دوچرخه سواری خواستار لغو مجازات اعدام درجمهوری اسلامی ایران می شود.
----------------------------------------------------------------------------------
1: شاعر فرهیخته ایرانی، سیمین بهبهانی در پی اعدام پنج تن از هموطنان ایرانی در ایام پس از انتخابات شعری زیبا سروده است:
بگو چگونه بنویسم یکی نه، پنج تن بودند
نه پنج، بلکه پنجاهان به خاطرات من بودند
*
بگو چگونه بنویسم که دار از درخت آمد
درخت آن درختانی که خود تبر شکن بودند
*
بگو چگونه بنویسم که چوب دارها روزی
فشرده پای آزادی به فرق هر چمن بودند
*
نسیم در درختستان به شاخه ها چو می پیوست
پیام هاش دست افشان به سوی مرد و زن بودند
*
کنون سری به هر داری شکسته گردنی دارد
که روز و روزگارانی یلان تهمتن بودند
*
چه پای در هوا مانده چه لال و بی صدا مانده
معطل اند این سرها که دفتری سخن بودند
*
مگر ببارد از ابری بر این جنازه ها اشکی
که مادران جدا مانده ز پاره های تن بودند
*
ز داوران بی ایمان چه جای شکوه ام کاینان
نه خصم ظلم و ظلمت ها که خصم ذوالمنن بودند
----------------------------------------------------------------------------
2: سروده زیبای هوشنگ ابتهاج(ه.ا سایه) درکی ظریف از موضوع اعدام سیاسی می دهد:
2: سروده زیبای هوشنگ ابتهاج(ه.ا سایه) درکی ظریف از موضوع اعدام سیاسی می دهد:
خبر کوتاه بود اعدام شان کردند!
خروش دخترک برخاست
لبش لرزید
دو چشم خسته‌اش از اشک پر شد
گریه را سر داد
و من با کوششی پر درد
اشکم را نهان کردم
چرا اعدامشان کردند؟
می‌پرسد ز من، با چشم اشک‌آلود
عزیزم، دخترم
آنجا شگفت‌انگیز دنیایی‌ست
دروغ و دشمنی فرمانروایی می‌کند آنجا
طلا، این کیمیای خون انسان‌ها
خدایی می‌کند آنجا
شگفت‌انگیز دنیایی‌ست
که همچون قرن‌های دور
هنوز از ننگ آزار سیاهان، دامن آلوده‌ست
در آنجا حق و انسان حرف‌های پوچ و بیهوده‌ست
در آنجا رهزنی، آدم‌کشی، خون ریزی آزادست
و دست و پای آزادی در زنجیر
عزیزم، دخترم
آنان برای دشمنی با من
برای دشمنی با تو
برای دشمنی با راستی اعدام شان کردند
و هنگامی که یاران
با سرود زندگی بر لب
به سوی مرگ می‌رفتند
امید آشنا می‌زد چو گل در چشمشان لبخند
به شوق زندگی، آواز می‌خواندند
و تا پایان به راه روشن خود با وفا ماندند
عزیزم
پاک کن از چهره اشکت را، ز جا برخیز
تو در من زنده‌ای، من در تو
ما هرگز نمی‌میریم
من و تو با هزارانِ دگر
این راه را دنبال می‌گیریم
از آن ماست پیروزی
از آن ماست فردا
با همه شادی و بهروزی
عزیزم
کار دنیا رو به آبادی‌ست
و هر لاله که از خون شهیدان می‌دمد امروز
نوید روز آزادی‌ست
-----------------------------------------------------------------------------------
کتاب دو جلدی حق حیات نوشته عمادالدین باقی تاکنون به نزبانهای انگلیسی و عربی ترجمه شده است. مطالعه باقی مبتنی بر مباحث حقوقی در قوانین اسلامی و بین المللی است که در آن به این جمعبندی می رسد که پایان دادن به هر شکلی از اعدام یک ضرورت است از جمله محکومیت اعدام کودکان بخاطر جرایمی که در سن کمتر از ۱۸ سالگی مرتکب شده اند. نسخه الکترونیکی این کتاب از این لینک قابل دریافت است.
---------------------------------------------------------------------------
میر حسین موسوی ومهدی کروبی، اعدام های سیاسی بهمن ماه 88 را که به قصد ایجاد رعب و وحشت در مردم انجام شده بود محکوم نمودند.
در موضع گیری دیگری، در اردیبهشت 89، میرحسین موسوی اعدامهای سیاسی پنج نفر از هموطنانمان را محکوم نمود. مهدی کروبی نیز در اردیبهشت 88 طی بیانیه ای خواستار لغو مجازات اعدام کودکان زیر 18 سال شده بود.
----------------------------------------------------------------------------------
رهنورد ضمن محکوم کردن اعدام های دهه شصت در یک موضع گیری شجاعانه گفت که اعدام های سال شصت و هفت لکه ی سیاهی است که به آب زمزم و کوثر نتوان سفید کرد. وی همچنین در یادداشتی تحت عنوان چرا اعدام؟ به نقد این پدیده شوم در عرصه قضایی ایران می پردازد.
----------------------------------------------------------------------------------
رهنورد ضمن محکوم کردن اعدام های دهه شصت در یک موضع گیری شجاعانه گفت که اعدام های سال شصت و هفت لکه ی سیاهی است که به آب زمزم و کوثر نتوان سفید کرد. وی همچنین در یادداشتی تحت عنوان چرا اعدام؟ به نقد این پدیده شوم در عرصه قضایی ایران می پردازد.
------------------------------------------------------------------------------
صبا واصفی پژوهشگر، فعال حقوق بشرو فعال جنبش زنان که اکنون ساکن استرالیاست طی یک ابتکار حقوق بشری، به همراه ایرانیان مقیم استرالیا ضمن 50 کیلومتر دوچرخه سواری خواستار لغو مجازات اعدام درجمهوری اسلامی ایران می شود.
صبا واصفی ضمن تشکر از ایرانیان فعال در انجام این حرکت اعتراضی، می گوید: "بر مبنای آمار ارایه شد ه از طر ف سازمان های جهانی و نهاد حقوق بشری سازمان ملل متحد، جمهوری اسلامی دارای رتبه اول در محکومیت کودکان به مجازات اعدام و رتبه دوم در اعدام بزرگسالان درجهان است. اکنون که درآستانه روز جهانی مبارزه علیه اعدام قرار داریم، برای آگاه سازی افکارعمومی، این حرکت اعتراضی را سازمان دادیم."
---------------------------------------------------------------------------------
شیرین عبادی، برنده جایزه صلح نوبل نیز همواره نسبت به اجرای مجازات اعدام در ایران موضع گیری نموده و کمک شایانی در بسیج افکار عمومی دنیا بر علیه اعدام در ایران و به خصوص اعدام کودکان زیر 18 سال داشته است.
---------------------------------------------------------------------------------
پی نوشت 1: نمونه های فوق تنها بخش کوچکی از آثار و فعالیت ها در راستای مبارزه با اعدام بوده است و قطعا نمونه های دیگری نیز وجود دارد که همگی در جای خود ارزشمند می باشند.
--------------------------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------------------------
پی نوشت 2: این مطلب را به مناسبت روز جهانی مبارزه با اعدام (دهم اکتبر) و در پی فراخوان وبلاگ ها و وب سایت ها برای طرح عمومی این موضوع نوشتم. اگر چه دغدغه اعدام و مبارزه با آن همیشه در ایده ها ی ذهنی ام وجود داشت، اما این فراخوان سبب گردید که این ایده اندکی رنگ تحقق گیرد. امید دارم که این حرکت در همین جا متوقف نگردد و تبدیل به یک موج اجتماعی در راستای مبارزه با اعدام گردد.
2 نظرات:
شناسه ایرانیها،عقده ای بودن،خودخواه،متکبر الکی خوش،هوچی،بت سازفدمدمی(صبح یا مرگ یا مصدق،عصر همانروز مرگ بر مصدق).نژادپرست و مرتجع.
دوست عزیز. در نظر من اینها که برشمردید نگاهی اغراق آمیز به بعضی مشکلات فرهنگی ما است. جامعه ایران یک جامعه در حال گذار است و طبیعی است که ایرادهایی در آن نهفته باشد. ولی این جامعه روند بسیار خوبی را در پیش گرفته است. به عنوان مثال وفاق ضمنی جامعه بر روی رهبران فعلی جنبش سبز علیرغم اختلاف نظرهای فراوان، امیدبخش این موضوع است که جامعه به جای آرمانگرایی به واقعیت گرایی رسیده است و تصمیم گرفته است که به جای استراتژی همه یا هیچ، گام به گام به سوی هدف غایی حرکت کند. سبز و پیروز باشید.
ارسال یک نظر
این دیوار برای یادگاری نوشتن شماست. بر این دیوار کاهگلی هر چه نبشته شود، نظر میهمانی ارجمند است و دلیلی بر موافقت یا مخالفت صاحبخانه نیست. صاحبخانه البته مختار است که هرزنوشته ها و توهین های مستقیم را از این خشت گلی بزداید. ضمنا همه کامنت ها ارزشمندند و پاسخ ندادن به یک کامنت لزوماً به معنی بی توجهی یا کم اهمیت قلمداد کردن آن کامنت یا نویسنده اش نیست.